Przeznaczona jest dla dzieci, które:
- mają problem z mówieniem: dwuletnie, a nawet trzyletnie dziecko nie mówi wcale lub mówi, bardzo mało i niewyraźnie, ma wadę wymowy
- mają problem z jedzeniem: odmawiają przyjmowania pokarmów o określonej konsystencji, mają trudności z gryzieniem, żuciem i połykaniem, nie lubią twardych pokarmów
- nadmierne się ślinią, mają stale uchyloną buzię
- są wcześniakami, długotrwale przebywały w inkubatorze, były karmione sondą
- urodziły się z ciąży o nieprawidłowym przebiegu, z trudnościami okołoporodowymi
- mają zdiagnozowane zaburzenia neurologiczne, zespół genetyczny, zaburzenia ze spektrum autyzmu, opóźnienie psychoruchowe
- nie mówią płynnie, powtarzają sylaby, wyrazy, jąkają się
Przyszłość Terapii Logopedycznej Dla Dzieci
Neurologopedia wyznacza nowe standardy w terapii logopedycznej dla dzieci, zapewniając bardziej holistyczne i naukowe podejście. Umożliwia to tworzenie planów terapii dostosowanych do indywidualnych potrzeb każdego dziecka, zamiast stosowania standardowych technik. Podsumowując, neurologopedia, łącząc nauki neurologiczne z logopedią, oferuje nowoczesne i skuteczne rozwiązania dla dzieci z zaburzeniami mowy i języka. Poprzez indywidualne podejście do każdego przypadku, neurologopedia ma potencjał stać się przyszłością terapii logopedycznej dla dzieci.
Jak wygląda terapia logopedyczna?
Oczywiście jak każdy specjalista, logopeda musi zacząć od diagnozy. Pierwszym jej etapem jest wywiad przeprowadzony z pacjentem lub rodzicem pacjenta, w którym poruszane są takie kwestie jak np. przebieg ciąży i porodu, rozwój w okresie postnatalnym, rozwój ruchowy, istniejące parafunkcje, zaburzone funkcje, przebyte operacje i zabiegi. Kolejnym elementem jest diagnoza samego pacjenta czyli badanie budowy układu orofacjalnego, obserwacja pozycji spoczynkowych w obrębie twarzy i jamy ustnej, obserwacja procesów takich jak połykanie, oddychanie, gryzienie, żucie, fonacja, ogólne funkcjonowanie poprzez wszelkiego rodzaju aktywności mające na celu analizę napięcia, symetrii, ruchomości poszczególnych mięśni, obserwację postawy ciała, no i w końcu badanie artykulacji. Na podstawie skrupulatnej diagnozy logopeda planuje indywidualną terapię, odpowiednie stymulacje, treningi bierne, a także czynne, metody wspomagające jak kinesiotaping i elektrostymulacja dostosowane do trudności danego pacjenta.